Wraz z tym, jak dużymi krokami zbliża się sezon piktogramów po raz kolejny pojawia się seria pytań na ich temat. Kto i w jakim celu je tworzy? Jeśli to kosmici, to dlaczego wybrali taką a nie inną formę przekazu? Jeśli to natura, to dlaczego ewoluują one w coraz to nowe formy? Jeśli to ziemska technologia, to jaki sens mają tego typu przedsięwzięcia? I czy to jeszcze zjawisko anomalne czy już rodzaj eksperymentu?
Klucz do zrozumienia pewnych anomalii leży często w zadaniu odpowiednich pytań aniżeli w wysuwaniu całej listy możliwych teorii i walki o hipotezy. Przez ostatnich kilkadziesiąt lat zjawisko kręgów zbożowych pojawiło się w wielu państwach świata, szczególnie upodobało sobie Wielką Brytanię, gdzie dostrzec można pewne typowe zasady nim rządzące. Wielu badaczy nieznanego i entuzjastów spod znaku New Age doszło do wniosku, że kręgi zbożowe muszą być dziełem obcych, podczas gdy część dziennikarzy i uczonych uznała je za mistyfikację. I rzeczywiście, w mediach przez jakiś czas głośno było o dwóch panach, którzy przyznawali się do stworzenia wielu z formacji. Przez następne lata kilkoro zaangażowanych badaczy spotkało się z rzekomymi twórcami piktogramów – artystami nowej generacji, którzy używali skomplikowanych wzorów w zbożu do pobudzania zbiorowej świadomości w oczekiwaniu na reakcję. Nie ma zatem wątpliwości, aby kwestionować to, że część z formacji (w tym kilka istotnie zdumiewających) było ich dziełem.
Istnieje jednak druga grupa formacji, których pojawienia się nie da się wytłumaczyć. Chodzi głównie o te, które powstawały w przeciągu bardzo krótkiego czasu i wykazywały się wyjątkową dokładnością i dbałością o szczegóły. Jedną rzeczą jest bowiem stworzenie piktogramu z wizerunkiem roweru czy pająka, a inną umieszczenie w nim fraktalu Mandelbrota.
Koszący diabeł na rycinie z XVII w. miał być dla niektórych dowodem, że zjawisko kręgów w zbożu jest znacznie starsze niż powszechnie się uważa (graf.: PD).
Kiedy na angielskiej prowincji zaczęły pojawiać się skomplikowane wzory, zainteresowało się nimi kilka grup ufologicznych, z których część miała doświadczenie w badaniu śladów pozostawionych przez rzekome obiekty UFO. Zamiast wniosków na temat pochodzenia i celów tworzenia piktogramów, zwrócono uwagę na kilka inny fundamentalnych pytań dotyczących m.in. zmiany formy piktogramów w czasie oraz tego, co naprawdę dzieje się z roślinnością znajdującą się w takiej formacji. Ponadto czy w lokalizacji piktogramów znajduje się coś szczególnego?
Aby odpowiedzieć sobie na niektóre z tych pytań ustalono szczególne postępowanie dotyczące zbierania próbek roślin oraz wysyłania ich do analizy. Ich wyniki, które prezentowano na spotkaniach Society for Scientific Exploration i innych publicznych wystąpieniach zdawały się nie zawsze interesujące dla mediów lub tzw. medialnych ufologów a to prawdopodobnie dlatego, że gustowali oni w wytłumaczeniach bardziej sensacyjnych.
Odpowiedzi na podstawowe pytania prezentowały się następująco.
Okazało się, że pierwsze formacje zbożowe miały formę prostych kół, a następnie kół z satelitami. Z biegiem lat figury stawały się coraz bardziej skomplikowane i precyzyjne. Źdźbła nie były również połamane i często rośliny dalej rosły. Większość z brytyjskich kręgów zbożowych powstała ponadto w bliskiej odległości od głównych wojskowych placówek badawczych. Pewne przesłanki mogły zatem wskazywać, że formacje zbożowe są wynikiem eksperymentów ze skomplikowaną bronią lub innym nieokreślonym szerzej urządzeniem.
Kusząca wydawała się zatem wizja, że za powstawaniem piktogramów stać mogły w rzeczywistości prace nad nowego rodzaju bronią kosmiczną, choć rozpatrując takie rozwiązanie należy brać pod uwagę koszty. Jeśli nawet satelity stanowią optymalną platformę do tego rodzaju testów, znacznie taniej byłoby przeprowadzać je z pokładów standardowych samolotów. W przypadkach, kiedy świadkowie mówili o obserwacjach procesu tworzenia piktogramu opisywali oni pojawianie się łuny światła, zaś cały „zabieg” trwał niezwykle krótko. Wydawałoby się zatem, że źródło siły, dzięki której powstaje wzór (niczym obraz na monitorze komputera za pośrednictwem wiązki protonów) musi znajdować się nad polem. Rozmowy z badaczami formacji wskazywały, że w grę nie wchodziło raczej promieniowanie podczerwone, lecz kombinacja lasera i mikrofali lub też forma masera. Być może w celu opracowania optymalnych rozwiązań testowano rożne metody.
Słynna formacja z Crabwood (z 2002 r.) mająca zawierać przekaz od obcej cywilizacji zawarty w kodzie binarnym.
Pozostawia to jednak kilka otwartych kwestii związanych m.in. z tym, dlaczego świadkowie nie donoszą o zaobserwowaniu rzekomych latających pojazdów – platform, jeśli w celach testowych przelatują one przez zamieszkałe okolice? Ponadto, co z relacjami tych, którzy przyznawali się do tworzenia piktogramów przy pomocy deski i sznurka? Ponadto dlaczego eksperymentatorzy, kimkolwiek są, kontynuują swe eksperymenty nawet jeśli osiągnęli wysoki stopień perfekcji? Na to pytanie istnieją jedynie niepełne odpowiedzi graniczące ze spekulacjami.
Wiele lat temu prowadziłem wykład na temat zjawiska UFO na Uniwersytecie w Oxfordzie. Jeden z jego słuchaczy, fizyk, opowiedział mi o swym ciekawym doświadczeniu. Jego hobby stanowiły szybowce. Pewnego wczesnego popołudnia, podczas lotu nad jedną z wsi był świadkiem czegoś wybitnie niezwykłego. Zauważył bowiem, że jego samolot odbija się w powierzchni „obiektu” zawieszonego w powietrzu. Przelatując obok tajemniczego obiektu zauważył on, że był to cylindryczny obiekt o powierzchni przypominającej lustro. Jasne było, że był to zakamuflowany obiekt.
W całej tej historii ciekawe jest również to, że „oświadczenie” słynnych dwóch twórców piktogramów pojawiło się w tym samym czasie w wielu różnych źródłach. Nie jest tajemnicą, że przedostanie się na pierwsze strony takich pism, jak „Wall Street Journal” czy „New York Times” lub „Le Figaro” nie jest rzeczą łatwą, jednak udało się to dwóm emerytom-artystom. Skutek pojawienia się w prasie informacji o poznaniu tajemnicy kręgów zbożowych był natychmiastowy, bowiem większość naukowców i przedstawicieli mediów straciła zainteresowanie kręgami na następne 10 lat.
[Należy wspomnieć również tutaj o światowej modzie na piktogramy zbożowe wyrażającej się w postawaniu mniej lub bardziej udanych kręgów tworzonych przez tzw. crop makerów, którzy niekiedy doszli do perfekcji w tworzeniu polnych dzieł sztuki.]
Dlaczego jednak nadal mianoby kontynuować testy, o czym świadczy ciągłe powstawanie piktogramów? Właściwie trudno o odpowiedź na to pytanie. Twierdzenie, że był to nie eksperyment natury technologicznej a raczej socjologicznej wydaje się być nieco naciągane, choć rzuca światło na pewne nowe kwestie. Prędzej czy później prawda zostanie bowiem wyjawiona i użyta do podważania wiarygodności tych badaczy zjawisk paranormalnych, którzy dopatrywali się w piktogramach kodu obcych, znaków druidów czy też wiadomości od Gai, nie zwracając uwagę na bardziej fizyczne aspekty zjawiska. Być może również różnego rodzaju fantastyczne hipotezy, które głęboko przesiąkły do środowiska New Age stanowią część psychologicznego eksperymentu, stąd też prawdziwa natura formacji zbożowych pozostanie przez długi czas nieznana.
Do czego potrzebowano jednak tego rodzaju wiązek? W grę wchodzić może niszczenie pocisków (przez zakłócanie pracy ich elektroniki), jednak teoria, że piktogramy łączą się z pracami nad bronią może nie być do końca trafna. Tworząca je wiązka może być używana np. do sterowania znacznie większą ilością energii (zawierając plazmę, kulę ognia z eksplozji jądrowej) na odpowiednie miejsce. Czy zapowiedź tego stanowią z pozoru niewinne wzory pojawiające się na polach? Jeśli tak, to ich treść jest z pewnością znacznie bardziej złowieszcza od wszelkich sygnałów od ET, bo podszyta fałszem.
Autor: J.F.Vallee
Źrodło: ufologie.net
Fot. w nagłówku: T.J. Sutter, Wikimedia Commons/PD
